Twój koszyk
W koszyku nie ma jeszcze produktów
- News
- 1 polubień
- 1142 odwiedzin
- 0 komentarzy
Wino, w starożytności życiodajne i powszechne, obecnie uchodzi za jeden ze szlachetniejszych trunków. Kraje, takie jak Włochy, słyną z zamiłowania do winogronowego napoju – słoneczna Toskania to ośrodek winnic, w których powstają szlachetne wina znane na całym świecie. W każdej takiej winnicy wykwalifikowani winiarze w pocie czoła przeprowadzają szczegółowy proces wytwarzania wina. To właśnie ten proces odpowiada za bogaty smak trunku.
Ważnym czynnikiem, który wpływa na jakość wina, jest położenie winnicy. Winogrona o wysokiej jakości to te, które mają właściwe warunki. Odpowiednia uprawa jest równie ważna – nawożenie, podlewanie, opryskiwanie to zadania, które każdy profesjonalny winiarz powinien wykonywać regularnie, ale dbanie o rośliny przez człowieka to nie wszystko. Duże znaczenie ma panujący klimat, czyli intensywność słońca i częstotliwość opadów deszczu, a także rodzaj gleby, na której winogrona są uprawiane. Kraje, w których wiosna jest długa, a jesień łagodna, tworzą klimat terroir – najlepszy do uprawy win
Jak powstaje wino?
Okres produkcji wina – począwszy od zbierania winogron, aż do zabutelkowania gotowego trunku – nazywamy winifikacją. To proces wymagający wielu kroków i przede wszystkim – czasu. Winogrono musi przejść długą drogę, zanim stanie się gotowym trunkiem. To od winiarza zależy, jak będzie smakowało, jaką słodkość otrzyma i jaką jakością wino będzie się cieszyć. Winifikacja to swego rodzaju tworzenie dzieła sztuki, która ma zachwycać kubki smakowe bogactwem aromatu. Przez to z pewnością możemy stwierdzić, że winiarz to prawdziwy artysta. My chcemy wprowadzić Cię w szczegóły jego twórczego procesu.
Wszystko zaczęło się od winobrania…
Sekretem dobrego winobrania jest zbieranie winogrona w odpowiednim momencie. Owoce muszą być słodkie i kwaśne jednocześnie. Niektórzy winiarze zbierają winogrona później – czekają, aż woda wyparuje z owoców. Wtedy uzyskiwany sok jest dużo bardziej intensywny. Taki sposób wykorzystują producenci wina ze szlachetną pleśnią.
Potem było oddzielanie szypułek…
Oddzielenie owoców od szypułek i gałązek to kolejny krok naszej winifikacji. Te dodatki powodują powstawanie gorzkiego smaku w winie. Mimo to niektórzy winiarze decydują się na pominięcie tego kroku. Szypułki są zostawiane na jakiś czas w moszczu winnym podczas fermentacji, ponieważ służą jako wzmocnienie m.in. dla barwy czerwonego wina.
Aż w końcu winogrona zostały zmiażdżone…
Po oddzieleniu szypułek winogrona są wsypywane do specjalnych misek, gdzie mnisi ugniatają je własnymi stopami. A przynajmniej tak było przed XIX wiekiem. Teraz tę pracę wykonują maszyny – młynki oddzielają skórki winogron od ich miąższu. Powstałą masę owocową nazywamy moszczem winnym. Czasem, aby wydobyć sok z owoców o większej ilości cukru, poddaje się je procesowi schładzania, by potem ogrzać je do temperatury dziesięciu stopni Celsjusza. Wtedy pomija się proces miażdżenia – winogrona same puszczają sok.
A sok zmacerowany…
Maceracja to czas, w którym łączymy skórki winogron z sokiem, by dodać mu oczekiwanego koloru. Na tym etapie substancje, które zawierają pestki i skórki, są dostarczane do soku. Tymi składnikami są między innymi taniny, które nadają winu czerwoną barwę – wina białe nie mają ich prawie w ogóle. Czas maceracji znacząco wpływa na końcowy efekt.
Wtedy sok zamienił się w wino…
Fermentacja jest najważniejszym procesem w produkcji wina. Używa się do niego specjalnie wyselekcjonowanych drożdży. Soki, przechowywane w kadziach, tankach lub beczkach, po dodaniu drożdży zaczynają fermentować – drożdże przekształcają cukier na alkohol. Winiarze muszą dbać, by wino nie spleśniało. Przy produkcji wina czerwonego na powierzchni wina wytwarza się kożuch, który pomaga w tworzeniu koloru i smaku. Gdy winiarze uznają proces za zakończony, powstały trunek zlewają do nowej kadzi. Najważniejsza jednak jest pozostawiona miazga – wino, które uzyskuje się przez przeciśnięcie miąższu przez prasę, ma najbardziej intensywny smak i wiele wartościowych składników. Te dwa rodzaje trunku miesza się w wybranych przez producenta proporcjach
I wino mogło dojrzewać…
Kiedy wino jest już po procesie fermentacji, nadchodzi moment, w którym musi dojrzeć. Winiarze trzymają wino w beczkach z dębu lub stalowych czy betonowych kadziach. Sposób przechowywania trunku ma wpływ na jego smak. O ile betonowa kadź nie zrobi większej różnicy, tak drewno dębowe może dodać swojej aromatycznej nuty. Czas, w którym dojrzewają poszczególne wina, różni się – białe wino potrzebuje mniej czasu niż czerwone. Wystarczą mu trzy miesiące. Wino czerwone starzeje się z godnością – potrzebuje nawet trzech lat, by być gotowym do spożycia. Im dłużej dojrzewa, tym jego smak jest bardziej intensywny i szlachetny.
I żyło w butelce długo i szczęśliwie!
Ciężka praca winiarza w końcu się opłaciła! Dalsza droga wina to spoczęcie w szklanych butelkach. Jeszcze przed tym procesem często wykonuje się proces zwany kupażowaniem, czyli łączeniem gotowych win o różnych rodzajach w jeden trunek. Uzyskane wino trafia do butelek, otrzymuje etykietę i korek. Potem rozsyłane jest dalej w świat, by zachwycać swoim wspaniałym smakiem mieszkańców każdego kraju.
A nasz winiarz-artysta może napić się lampki swojego dzieła i znów brać się do tworzenia.
Komentarze (0)